چغندر به بهبود بسیاری از عوارض ناشی از دیابت کمک می‌کند.
میزان قند موجود در چغندر در مقایسه با سایر سبزیجات بالاتر است اما به دلیل این که اندیس و بار گلیسمی آن بالا نیست، پس از خوردن، قند آن به آرامی وارد جریان خون فرد شده و باعث افزایش ناگهانی قند خون نمی‌شود، البته به شرط آن که هنگام پخت از افزودن شکر به چغندر خودداری شود.
چغندر دارای محتوای بالای آنتی‌اکسیدان است که با توجه به این محتوای بالای آنتی اکسیدانی به بهبود بسیاری از عوارضناشی از دیابت نظیر آسیب‌های بینایی، عصبی و قلبی عروقی در افراد مبتلا به این بیماری کمک می‌کند.
به دلیل بالا بودن میزان اگزالات و پتاسیم در چغندر به بیماران دیابتی که مبتلا به سنگ کلیه و نارسایی‌های کلیوی هستند باید در مصرف چغندر احتیاط کنند.