وزیر بهداشت در نامه ای به مدیران و نیروهای حوزه سلامت، تاکید کرد که "ما سیاست زده و سیاست باز نیستیم، نیامده ایم تا برایمان کف بزنند و صندلی های بعدی را نشانه رویم، آمده ایم تا بسوزیم، تا فناشویم تا در پای عشق به مردم و سلامتشان جان نثار کنیم. ما اهل فرار از سختی های پیش رو به بهانه بی توجهی به تقاضاها و هشدارهای کارشناسی مان نیستیم."
به گزارش وبدا، متن کامل این نامه به شرح زیر است:
معاون محترم ............
رئیس / سرپرست دانشگاه / دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی .............
همکاران ارجمند
پزشکان، دندانپزشکان، داروسازان، خدمتگزاران اورژانس کشور، بهورزان،
کارشناسان بهداشتی و بهداشت محیط، پرستاران، ماماها، پیراپزشکان، متخصصین
علوم آزمایشگاهی، توانبخشی، کادر خدمات و پشتیبانی در کلیه مراکز بهداشتی
درمانی دولتی، خیریه و خصوصی، سازمانهای مردم نهاد، خیرین ارجمند سلامت
با سلام؛
حدود چهارده ماه از نبرد بی امانتان با یکی از سرکش ترین عوامل
بیماریزای قرون اخیر می گذرد. در این ایام سهمگین بی پروا تن بر آتش بلا
زدید، نهراسیدید، بیمار شدید، خانواده هایتان را ماهها ندیدید یک روز
استراحت نکردید و در داغ جانسوز شهادت همکاران نازنینتان گداختید تا سه موج
نفس گیر را مدیریت کنید و علیرغم تحریم ها و کاستی های تحمیلی ظالمانه
خارجی و کم مهری های داخلی که گروهی ماسک و لباس محافظ و دارو و انتقال ارز
را مانع شدند و جمعی هم بدلیل مدیریت نقدینگی و یا بهانه ضیق منابع کشور
قطره چکانی لب های سوخته از عطشتان را در این جبهه نبرد بی امان نمناک
کردند، آنهم در سالی که درآمدهای اختصاصی بیمارستانهای دانشگاهی نیز به
حداقل در تاریخ چندساله اخیر رسید.
ایثار و نجابت شما مانع شد که فریاد برآورید که امروز کرونا اصلی ترین
موضوع کشورست، امروز تکمیل و راه اندازی تخت های بیمارستانی برای مدیریت
امواج نفس گیر کرونا مهم تر از بعضی از پروژه هائیست که تأخیرشان عامل
سرگردانی بیماران اورژانسی نمی شود. بجای فریاد و منازعه که مردم را مشوش
کند با استفاده از ظرفیت خیرین و مردم همیشه همراه، سه هزار تخت ICU و
هزاران ونتیلاتور و ابزار مورد نیاز را تهیه کردید تا پیرمردی و پیرزنی نفس
کم نیاورد، دارویی که در هر کجای دنیا بود فراهم کردید و سپس ساختید تا
ایرانی سرافراز حسرت نخورد که اگر دارویی که در فلان کشور پیشرفته مصرف می
شود را تهیه می کردند بیمارش از دست نمی رفت.
شرافت و همتتان را پاس می دارم که علاوه بر بیمار کرونایی نگذاشتید
بیمار اورژانسی دیگری نیز در اتاق عمل و بخش های مراقبت ویژه سرگردان شود و
حتی یک بیمار دچار حمله قلبی و یا جوان سانحه دیده در تصادف و یا صحنه های
آسیب رسان دیگر بدلیل اشغال تخت های بیمارستان با بیمار مبتلا به COVID-19
از خدمت باز بماند. می دانید که شبانه روز در کنارتان بودم و دیدم و ستودم
حماسه ای که خلق کردید و نگین افتخاری که بر انگشتر تاریخ ایران زمین
نشاندید قبل از پایان سال با ورود اولین ویروس جهش یافته در نشستی خدمتتان
گفتم که باید خود را برای مبارزه با یکی از پیچیدیده ترین موجودات مهاجم
آماده کنیم و پس از آن نیز مکرر با مکاتبه و جلسات از راه دور شیوه مدیریت
را مرور کردیم.
اینجانب با شناختی که از قدرت سرایت، بیماریزایی و مرگ و میر ویروس
جدید داشتم با مکاتبات عدیده از بخش های مختلف درخواست کردم تا موضوع را
جدی بگیرند و بتوانیم در حد امکان ویروس را در استان خوزستان زمین گیر کنیم
تقاضا کردم راهها را از مناطق آلوده به دیگر نقاط از زمین و هوا و دریا سد
کنیم و نگذاریم منابع آلوده به یکی از سهمگین ترین عوامل بیماریزا جابجا
شوند. با وزن دهی ویروس جدید در سیر اپیدمیولوژیک بیماری تشدید بیماریابی
در قالب طرح موفق شهید سلیمانی را ارائه نمودیم و خواستیم تا مثل سال قبل
از تاریخ 1399/12/25 تا 1400/1/18 با ممنوعیت سفرها از شکل گیری جمعیت سیال
جلوگیری کنیم تا فرصت بیابیم:
1- با همراهی عزیزانمان در سازمان بسیج در قالب طرح محله محور موارد
محتمل را شناسائی و شعله های کوچک را خاموش کنیم تا بهم نپیوندند و کشور را
در عرصه پهناور گرفتار نکند.
2- مدت جایگزینی ویروس نجیب تر ووهان را با ویروس سرکش جهش یافته
طولانی تر کنیم تا با درگیری ناگهانی چندین استان مهار مدیریت بیماری را از
دست ندهیم.
3- به پرسنل خسته از مهار سه پیک طاقت فرسا فرصتی برای نفس کشیدن بدهیم.
4- اگر مشمول عنایت شویم منابعی برای تکمیل تخت های پراکنده در استان
ها که بعضاً تا 95% پیشرفت دارد دریافت و آنها را آماده بهره برداری کنیم.
5- گرچه علیرغم پیگیری های مستمر در حداقل 9 ماهه اخیر و قطعی شدن
بعضی قراردادهای خرید واکسن و اعلام برنامه زمان بندی حمل و تحویل آن که
قرار بود قبل از عید حداقل حدود 4.5 میلیون دز واکسن تحویل بگیریم و به
هشتصد هزار دز تقلیل یافت و این مشکل جهانی است که 85% واکسن جهان را 7
کشور مولد و صاحب تکنولوژی با ثروت سرشار تزریق می کنند. مع الوصف با تلاش
های بی وقفه برای واردات از یکسو و امید به پیوستن تولید داخل در بهار به
چرخه تولید ملی و جهانی، افزایش پوشش واکسیناسیون فرصت دهد تا چرخه انتقال
نیز کندتر شود. روسای محترم دانشگاه ها قبل از عید بیانیه ای صادر کردند و
در آن تقاضا شد که برای دادن این فرصت با آنها همراهی شود که به هردلیل این
اتفاق نیفتاد و علاوه بر عوامل خطرزائی همچون صف های طولانی تهیه ارزاق
عمومی، مسافرت ها و دورهم آئی ها نیز وضعیت جدیدی برای کشور رقم زد.
عزیزان، نیک آگاه باشند که اینجانب بشیوه مکتوب و یا گفتمان آکنده از
اعتراض، تقاضا و التماس هرچه باید قبل از تعطیلات منعکس کردم می دانستم که
کوچکترین بی احتیاطی برای شما عزیزان چه موج سخت و طاقت فرسای دیگری خواهد
آفرید که با همه امواج قبلی متفاوتست.
ولی یاران عزیز، همراهان گرامی، فرماندهان و سربازان سخت ترین نبرد
نظام سلامت، می دانم که خسته اید، می دانم که دلگیر و دل شکسته اید می دانم
که می پرسید تا کی و چرا باید تاوان سهل انگاری ها و عادی پنداری ها را با
داغ جگرسوز همکاران عزیزمان بپردازیم؟ می دانم که پرکردن جای یکایک عزیزان
بربادرفته در یاد مانده تا ابد میسر نیست. می دانم که در این ایام
پرالتهاب یک روز و شب آرام نداشته اید، خانواده هایتان نیز فرسوده شده اند و
شما نیز نیک می دانید که این سرباز کوچک نیز به عشق مردم در کنار شما چون
شمع با شما گداخته و ذوب شده است. می دانید که لحظه ای از دغدغه هایتان
غافل نبوده است. می دانید که در سوگ هرکدام از عزیزانمان با سوز دل گریسته
است. می دانید که جز عرق شرم ارمغانی برای این همه ایثارتان نداشته است اما
می دانید و می دانیم که راهی بجز ایستادگی در کنار این مردم و کاهش رنج و
دردشان با تسلط بر این ویروس منحوس نداریم.
شاید بارها می توانستیم برای فرار از این فشار سنگین دلیلی را بهانه و
از زیربار شانه خالی کنیم. مگر در شرایط آرام با خزانه پر و اعتبارات
سرشار با بهانه جویی های پیاپی صحنه را ترک نکردند؟ اما عزیزان، ما
بازماندگان روزهای دفاع مقدسیم، سربازان قسم خورده عزیزی هستیم که لحظه ای
در حمایت و دلجویی و رعایت همه اصول تنهایمان نگذاشته است. ما میراث دار
سرزمین شهیدانیم. ما ملت امام حسینیم. بی تابی هایمان نیز برای حفظ جان و
موقعیت و آبروی خودمان نیست، ما سیاست زده و سیاست باز نیستیم، نیامده ایم
تا برایمان کف بزنند و صندلی های بعدی را نشانه رویم، آمده ایم تا بسوزیم،
تا فناشویم تا در پای عشق به مردم و سلامتشان جان نثار کنیم. ما اهل فرار
از سختی های پیش رو به بهانه بی توجهی به تقاضاها و هشدارهای کارشناسی مان
نیستیم. آنها که کرونا و مرگ مردم این سرزمین را ابزار سیاسی می کنند تا
بتوانند ورشکستگی گذشته را شاید جبران و در ماه های پیش رو آب رفته به جوی
را بازگردانند و برای فروپاشی نظام سلامت و تسلیم در مقابل بیماری شعار
ترغیب به استعفای این تیم را سر می دهند نیز بدانند که این گروه پایدارتر
از آنست که فکر می کنند و ایستاده اند تا پایان این راه، تا متقاعد کردن
دیگران به همراهی، تا عرضه زودرس واکسن ایرانی، تا مهار کامل بیماری در این
سرزمین سرافراز، تا آشفته کردن خواب همه کسانی که منتظرند درماندگی این
کشور را به جای سربلندی نظاره کنند.
یاران وفادار من تلاش کنید:
1- در اجرای پروتکل ها و اصرار به اعمال محدودیت ها با هیچکس مماشات
نکنید. همانگونه که رهبر فرزانه انقلاب فرمودند، اقتصاد و امنیت مهم است
اما فعلاً مدیریت کرونا از همه چیز مهم تر است.
طولانی شدن بیماری و گسترش همه گیری بزرگترین آفت برای کلیه مولفه های
اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی است. هرگونه بی توجهی را منعکس
نمائید ما قسم خورده ایم که در حفظ سلامتی و جان مردم قصور نکنیم. مرگ یک
نفر داغ همگانی ماست و نجات جان یک انسان در هر شرایطی حتی قاتل فراری نیز
مسئولیت حرفه ای و اخلاقی ماست. هرکجا جان مردم را به خطر می اندازند با
اینکه ابزار کنترل و برخورد در دست شما نیست مع الوصف منعکس کنید. یقیناً
وجدان بیدار جامعه به نیکی قضاوت خواهد کرد.
2- همکاری صمیمانه ما با هم پیمانان همراه در طرح شهید قاسم سلیمانی
در قالب فعالیت محله محور را پس از سکون و استقرار جمعیت سیال با بازنگری
ادامه می دهیم، شیوه جدید همکاری در قالب گام پنجم در حال ابلاغ شدن است.
3- موج جدید همانگونه که در جلسات گذشته گفتم سنگین تر از امواج قبلی
است مع الوصف تلاش کنید با توسعه مراکز سرپائی 16 و 24 ساعته و درمان موثر
سرپایی با پروتکل ابلاغی جدید فشار بر بخش بستری را کم کنید. پروتکل جدید
درمان سرپایی، استفاده از داروهای ضد ویروس و داروخانه های منتخب در اسرع
وقت ابلاغ می شود.
4- طبق مکاتبات قبلی امروز دیگر باید اکثر موارد را ویروس انگلیسی فرض
کنید نگرانی از ویروس های موتاسیون یافته جدید مطرح است. لذا نمونه برداری
و ارسال طبق پروتکلی که معاون محترم تحقیقات و فناوری و همچنین معاون
محترم بهداشتی اعلام می نمایند جهت رصد موارد موتاسیون یافته احتمالی از
سراسر کشور ضروریست.
5- سریعاً در مورد بخش های بستری حتی الامکان همانگونه که قبلاً ابلاغ
شد با لغو موارد غیر اورژانسی، اکثر بخش ها را برای بیماران کووید آماده
کنید. هرگونه نقص سیستم اکسیژن رسانی و کمبودهای داروئی سریعاً منعکس شود.
ضمن آنکه با استفاده از تجربه گرانقیمت یکساله گذشته انتقال تجربیات
بیمارستانهای مرجع می تواند به کاهش مرگ و میرها کمک کند که معاون محترم
درمان در این راستا فعالیت خوبی را دنبال می کنند. امیدوارم از این تجارت
ارزنده بیشتر بهره مند شویم.
6- سریعاً در مورد راه اندازی تخت های قابل بهره برداری، برآورد هزینه
و اعلام نمائید. امیدوارم با پشتیبانی رئیس جمهور محترم بتوانیم هرچه
زودتر این مجموعه ها را به تخت های موجود اضافه کنیم تا دوستان اضطراب
کمبود تخت نداشته باشند. این افتخار که تاکنون بیماری در طول اپیدمی پشت
درب بیمارستانی سرگردان نشده در این مرحله و مراحل احتمالی آتی نیز نباید
مورد تردید قرار گیرد.
7- درمورد بکارگیری نیروهای جدید که آزمون استخدامی آنها برگزار شده
معاون محترم توسعه مدیریت و منابع و همچنین دانشگاهها تلاش کنند تا در اسرع
وقت بکارگیری شوند. شاید گوشه ای از نیازهای پرسنلی برآورده گردد و بار
کمتری به دیگر همکاران منتقل شود.
8- کمک های مومنانه و مساعدت سازمان های مردم نهاد و خیرین سلامت
بسیار کارساز بود. در این مرحله نیز استفاده از ظرفیت کلیه امکانات مردمی
ادامه راه را هموارتر و پیمایش سختی ها را میسرتر خواهد کرد. امیدمان به
لطف الهی و به همراهی و دعای خیر پاک نفسانیست که تاکنون مشمول عنایت
مستمرشان بوده ایم.
برحسب عادت همه روزه پس از نماز صبح تفألی به حافظ زدم که این غزل آمد :
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور :
که زیباترین ابیاتش که با حال و روز ما همراهست را می نویسم و برایتان آرزوی سربلندی، توفیق و عزت دارم.
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت
دایما یکسان نباشد حال دوران غم مخور
هان مشو نومید چون واقف نئی از سر غیب
باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور
گرچه منزل بس خطرناکست و مقصد بس بعید
هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور
والسلام
برادر کوچکتان
دکتر سعید نمکی