محققان گزارش دادند که داروی توپیرامات در صورتی که مادر در دوران بارداری آن را مصرف کند، در خطر ابتلای کودک به اُتیسم نقشی ندارد ولی خطر شکاف کام را افزایش می دهد. مصرف داروی والپروات، خطر ابتلاء به اُتیسم را در کودکان افزایش می‌دهد.
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که داروی رایج ضد تشنج که برای درمان صرع، میگرن و اختلال دوقطبی استفاده می‌شود، به نظر نمی‌رسد خطر ابتلاء به اُتیسم را در کودکانی که در رحم در معرض آن قرار می‌گیرند، افزایش دهد.
دکتر «سونیا هرناندز-دیاز»، محقق ارشد از دانشگاه هاروارد، گفت: «در حالی که تحلیل‌های اولیه ما بر روی مادران مبتلا به صرع متمرکز بود، این مطالعه پیامدهایی برای مادران آینده‌ای دارد که با سایر بیماری‌های تحت درمان با توپیرامات نیز زندگی می‌کنند.»
متخصصان می‌گویند توپیرامات با آرام کردن اعصاب بیش فعال در بدن افراد می‌تواند صرع و میگرن را درمان کند.
محققان دریافتند داروی ضد تشنج دیگر، لاموتریژین، نیز برای مادران باردار بی خطر است.
با این حال، نتایج نشان می‌دهد که داروی سوم، والپروات، خطر ابتلاء به اُتیسم را در کودکان افزایش می‌دهد.
محققان گزارش می‌دهند که نزدیک به ۱۱ درصد از کودکانی که در رحم مادر در معرض والپروات قرار گرفتند، به اُتیسم مبتلا شدند و با مصرف دوزهای بیشتری از این دارو، این خطر افزایش یافت.
محققان همچنین خاطرنشان کردند که اگرچه توپیرامات برای مغز در حال رشد کودک بی خطر است، اما همچنان با افزایش خطر شکاف کام در نوزادان مرتبط است.
برای این مطالعه، محققان داده‌های نزدیک به ۴.۳ میلیون زن باردار و فرزندانشان را که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ جمع آوری شده بود، تجزیه و تحلیل کردند.
کودکانی که در نیمه دوم بارداری در معرض توپیرامات قرار گرفتند با کودکانی که هرگز در رحم در معرض هیچ داروی ضد تشنج قرار نگرفته بودند، مقایسه شدند. کودکانی که در معرض لاموتریژین و والپروات قرار گرفته بودند به عنوان گروه کنترل بررسی شدند.
به طور کلی، تا سن ۸ سالگی، کودکانی که از مادران مبتلا به صرع متولد می‌شوند، در مقایسه با جمعیت عمومی، دو برابر بیشتر مستعد ابتلاء به اُتیسم هستند، بنابراین کنترل تشنج همچنان مهم است.
حدود ۶ درصد از کودکانی که در معرض توپیرامات و ۴ درصد از کودکانی که در معرض لاموتریژین قرار گرفتند، دچار اُتیسم شدند.